Nou, na een meer dan vullen diner in La Iguana en een korte excursie naar het Jazz Festival van Montreal gisteravond was het tijd om wat calorieën te verbranden en een officiële fietstocht door de stad zou me helpen de zekere gewichtstoename van het heerlijke eten in Montreal te behouden minst enigszins onder controle. Mijn fietstocht was gepland om rond 8.30 uur te beginnen, maar op deze prachtige dag, Canada Day niet minder, onze nationale feestdag, ging ik vroeg op weg.
Helder en bossig van de staart liep ik om 7 uur het hotel uit en slenterde het oude Montreal in. Het Jacques Cartier-plein om 07.00 uur was vrijwel verlaten met slechts een paar mensen die cafés en straatverkopers openden en hun kraampjes begonnen te openen. Verder naar het zuiden reflecteerde de zon op de zilveren koepel van de Marché Bonsecours. Ik merkte dat lopers gekleed in rode t-shirts met de slogans “Run for Canada” en “Great Things For Canada” samenkwamen in het havengebied bij Quai Jacques Cartier .
Na verder onderzoek kwam ik erachter dat al deze atleten geld inzamelden voor de Olympische teams van Canada voor de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver, als onderdeel van een liefdadigheidsevenement georganiseerd door HBC. Ik vroeg het aan een aantal deelnemers en kwam erachter dat de race officieel om 8 uur zou beginnen. Aangezien ik ongeveer een half uur had, besloot ik de omgeving rond Quai Jacques Cartier te verkennen en liep ik oostwaarts naar Quai de l’Horloge (letterlijk vertaald “Clock Pier”). Ik wandelde over dit stuk land totdat ik een klokkentoren bereikte, de “Tour de l’Horloge”, een offwhite structuur die werd gebouwd in 1992 om koopvaardijzeilers te herdenken die hun leven hadden verloren tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Jacques Cartier-brug is duidelijk op de achtergrond te zien.
Na mijn eerste onderzoek kwam het steeds dichter bij de racetijd. Nu was er een heel animatieteam dat de lopers aanspoorde om calistiek te doen om op te warmen voor de grote race. Verschillende fitness-experts op een podium deden aftellingen naar de muziek (“a-one, a-two, a-three” – dat alles natuurlijk in het Frans) terwijl de leden van het publiek enthousiast hun armen en benen ophieven, vuisten pompen en allerlei andere opwarmoefeningen doen om je voor te bereiden op de start. Toen, slechts enkele minuten voor 8 uur ‘s ochtends, stonden alle lopers opgesteld in een gebied omheind door een wit hek en slechts enkele ogenblikken nadat het officiële aftellen begon. Stipt om 8 uur werd de poort geopend en begonnen de lopers naar Canada te rennen om geld in te zamelen voor de Olympische teams van Canada.
